پرش به محتوا
  • درباره ما
  • تماس با ما
  • برنامه عمل
    • برنامه عمل کرونا
  • مطالب
    • بولتن «سازمانده کارگری»
    • مقالات
    • گزارش
    • اطلاعیه
    • ویدیوها
    • مصاحبه‌ها
    • آموزشی
    • بین‌المللی
  • کارزار خیابان
    • معرفی کارزار
    • زندانیان سیاسی
    • اقلیت‌های تحت ستم
    • سایر حقوق دمکراتیک
    • حمایت از جنبش کارگری
    • کارزار حمایت از هفت تپه و فولاد اهواز
    • کارزار حمایتی معلمان
  • دخالتگری‌های عملی کمیته
    • جنبش کارگری
    • سایر جنبش‌های اجتماعی
  • چگونه با کمیته همکاری کنیم؟
  • پاسخ به نامه‌ها
  • فیس بوک
  • توییتر
  • اینستاگرام

سرمایه موهوم

مطالب

اقتصاد سیاسی بورس و چالش بحران مالی

مهر 24, 1399آذر 6, 1399 کمیته عمل

اقتصاد سیاسی بورس مقدمه در عرض دو ماه، شاخص کل بورس حدود ۲۸ درصد ریزش کرد؛ خیلی از نمادها تا ۷۰ درصد افت قیمت داشتند و بعضاً حتی معامله‌شان متوقف […]

اینستاگرام خیابان

khiabantribune

ساقط کردن هواپیمای #پرواز۷۵ ساقط کردن هواپیمای #پرواز۷۵۲ اوکراینی از سوی سپاه پاسداران، حلقه دیگری از سلسله جنایت‌های حکومتی بود که افتخارش آن است که در عرضِ یک سال، مردم بی‌دفاع را هم با تفنگ زده، هم با دوشکا و هم با موشک، هم زمینی و هم هوایی، هم به آنانی که برای اعتراض به خیابان آمده بودند و هم آنانی که نیامده بودند.
به فاصله فقط چند هفته از کشتار آبان و در حالیکه رژیم تمام تلاشش را می‌کرد که با تصاویر نمایشی و مهندسی‌شده از جمعیت‌سازی در تشییع جنازه سلیمانی، فضای حاکم بر جامعه را مبهوت و مجذوب ژنرالِ کودک‌کُشش نشان دهد، بار دیگر بچه‌کُشی یارانِ سلیمانی، جرقه‌ای شد برای به خیابان آمدن مردمی که تداوم صدای آبان‌ماه شدند و گفتند: بسیجی، سپاهی، داعشِ ما شمایی!
در این جنایت هم حکومت بر سر خانواده‌های کشته‌شدگان این پرواز همان آورد که بر سر خانواده‌های کشته‌شدگان آبان: اول انکار کرد، سپس تهدید و ارعاب و بعد هم تلاش برای مصادره. با این‌حال خانواده‌های قربانیان این جنایت در طول یک سال گذشته لحظه‌ای از پا ننشستند، فریاد اعتراض‌شان را بلند کردند، دادخواهی کردند، وکیل گرفتند، انجمن ساختند، سازماندهی کردند و به تلاش‌های تهدید و تطمیع و مصادره جناح‌های مختلف حکومت یک نه بزرگ گفتند و این جنایت را به درستی در تداوم جنایات چهل ساله جمهوری اسلامی و خاصه کشتار آبان اعلام کردند. 
این گرافیتی‌ را تقدیم می‌کنیم به همین خانواده‌هایی که به نقشِ مطلوب حکومت، یعنی «قربانی» تن ندادند و دادخواهی را از مسیر مستقل و با همبستگی مردمی پی گرفتند.
 - با مشارکت همراهان خیابان
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم #گرافیتی #دیوارنگاری #ps752
@ps752justice
قرن‌هاست که جنگی در جریان ا قرن‌هاست که جنگی در جریان است که ترجیع‌بندش این جملۀ آشناست: «الآن وقت حرف زدن درباره‌اش نیست»!
جنگی که در آن #زنان فارغ از ملیت و سن، رنگ پوست و زبان، تحصیلات، شغل و جایگاه اجتماعی و ...هر روز تلفات می‌دهند. کتک می‌خورند، مورد تجاوز قرار می‌گیرند، تحقیر و توبیخ می‌شوند، از تحصیل و کار و خدمات بهداشتی محروم می‌شوند، مجبور به بارداری‌های ناخواسته و سقط‌های زیرزمینی می‌شوند، اسیر خانه‌هایی می‌شوند که با «ولایت پدر» یا «سلب #حق_طلاق » به آن زنجیر شده‌اند و محروم از #حق_حضانت، فرزندان‌شان را از دست می‌دهند.
پنجم آذر (۲۵ نوامبر) روزی است که زنانی از سرتاسر جهان همزمان صدایشان را بلند می‌کنند تا بگویند که اتفاقاً همین امروز وقت صحبت دربارۀ این خشونت‌ها است: خشونت‌هایی که از ساختارهای طبقاتی و سیاسی و حقوقی‌ای تغذیه می‌کنند که زن را در موقعیت فرودست تثبیت‌ کرده‌؛ ظرفیت رشد و بالندگی برابرش را از او ربوده؛ کار خانگیِ بی‌مزد را بر او تحمیل کرده؛ برای تنش، مویش، صدایش و رفتارش، الگوهای استاندارد تحمیلی ساخته که کل عمرش را باید در پی رسیدن به آن بدود و از رَحِم‌اش ماشینی ساخته که دولت و شوهر تعیین ‌کنند کِی و چطور بزاید و نزاید. در یک کلام خشونتی چندلایه‌ که هم #فیزیکی، هم #جنسی، هم #روانی و هم #اقتصادی است.
در سال همه‌گیری کرونا و رکود اقتصادی، این خشونت‌ها از قبل هم بیشتر شد؛ پوشش خدمات اجتماعیِ بسیاری زنان از دست رفت؛ آب‌باریکۀ معاش و پشتوانۀ اقتصادی‌ خیلی‌هایشان نابود شد؛ اگر شانس آوردند که از کار بیکار نشوند، به خاطر بار مراقبت از اعضای خانواده مجبور به ترک کار شدند. همزمان با این تضعیف اقتصادی، قرنطینۀ اجباری هم وضع خشونت از نوع خانگی را برایشان بدتر کرد. اینبار در چهاردیواری خانه‌ با آزارگران‌شان محبوس شدند تا یک سال با شدت و تناوب بیشتری خشونت فیزیکی و روانی و جنسی را تجربه کنند. 
سال کرونا، سال بدی برای زنانِ سرتاسر جهان بود. در ایران که جای خود دارد: وخامت بحران اقتصادی، بیماری، سرکوب حکومتی، افزایش زن‌کشی و خشونت خانگی و حذف یارانۀ وسایل پیشگیری از بارداری کمر زنان جامعه را خردتر کرد. اما باز هم در این فضای فقر و استبداد، کم نبودند زنانی که منفعل و ساکت نماندند، اعتصاب کردند، فریاد زدند، افشا کردند، سازماندهی کردند، برای دفاع از حقوق‌شان «قانون‌شکنی» کردند و کمپین به راه انداختند.
جنبش #روایتگری #آزار_جنسی، تنها یکی از همین دست تلاش‌ها بود تا صدای زنانی را بلند کند که 
ادامه در کامنت👇
ورق بزنید👉
آبان از نگاه دیوارهای شهر
#آبان_ادامه_دارد #آبان_۹۸ #کشتار_آبان #دیوارنویسی #شعارنویسی #دیوارنگاری #گرافیتی
دو ماه از آخرین اعتصاب و اعت دو ماه از آخرین اعتصاب و اعتراض خیابانی کارگران #نیشکر #هفت_تپه می‌گذرد. اعتراضی که در وضعیت قرمز کرونا و چنان گرمای کشنده‌ای هفتاد روز دوام آورد که تحمل دو دقیقه‌اش هم نمایندۀ مجلس را نقش بر زمین کرد.
 اعتراضی که با وعده‌های فریبندۀ دلالان دروغ (یعنی قوۀ قضاییه، نمایندگان مجلس و بسیجی‌های «عدالتخوار»شان)، البته کارگران در نهایت آرامش برگزارش کردند؛ هم از شعارهای سیاسی طفره رفتند و هم به پیگیری در چهارچوب قانون وفادار ماندند تا بلکه نتیجه‌ای بگیرند. 
اما حالا بعد از دو ماه، آنچه بر سر کارگران آمده سند زنده‌ای است از رسوایی آن جناح از حکومت که دو سال است «عدالت» و «کارگر» را پله‌ای کرده‌اند برای خرید مشروعیت نداشتۀ سیاسی‌شان.  #طعم_شیرین_عدالت که رئیسی برای کارگر هفت‌تپه وعده می‌داد امسال چنین بود:  ◾نه فقط هیچ‌کدام از نمایندگان اخراجی قبلی (#اسماعیل_بخشی #ایمان_اخضری #محمد_خنیفر #سالار_بیژنی) به کار برنگشتند که نمایندگان دیگری هم به صف اخراجی‌ها پیوستند (#امید_آزادی)  ◾حقوق تعدادی از فعالان کارگری قطع شد (#ابراهیم_عباسی #حسن_کهنکی #محمد_امیدوار #امید_آزادی #یوسف_بهمنی)  ◾و از دیروز چهار تن از کارگران شرکت هم را زندانی کرده‌اند (#حمید_ممبینی ، #مسعود_حیوری و عباسی و بهمنی)  ◾آن هم درحالیکه فقط همین امسال، بیش از دویست کارگر نیشکری و غیرنیشکری اخراج و خانه‌نشین شدند و بیش از دویست نفر دیگر نیز با پرونده‌های قضایی درگیرند که در بسیاری از آن‌ها احکام تعلیقی از جمله #شلاق و #زندان مثل ساطور بالای سرشان قرار دارد تا در صورت کوچکترین اعتراضی برروی آنان فرود آید.  #اخراج و #زندان و #شلاق چکیده‌ای است از همان طعم شیرین عدالت برای کارگران نیشکر هفت‌تپه.  #گرافیتی
امروز وارد اولین روز از آبان نود و نه شدیم. آبانی که دیگر هرگز در تاریخ سیاسی ایران صفت «خونین» از آن جدا نخواهد شد.
در این اولین روز از آبان اما از آخرین جانی یاد می‌کنیم که در اعتراضات آبان نود وهشت ستانده شد. همین چند هفته پیش. یکی دیگر از انبوه بی‌نام‌هایی که در اعتراضات مفقود شد، با ضربات باتوم به کُما رفت، با اولین نشانه‌های هوشیاری دوباره به زندان کشاندندش و نهایتاً همان‌جا تک‌افتاده جان داد. #نادر_مختاری .
تلاش‌مان برای ثبت این آخرین حلقه‌های زنجیرۀ کشتار آبان یعنی قتل #مصطفی_صالحی ، #نوید_افکاری و #نادر_مختاری از آن روست که اینک در آبانی جدید، از یاد نبریم که نه آن زنجیره جنایات تمام شدند و نه خانواده‌هایشان فراموش. از آن آبان تا این آبان، هزاران انسان بی‌نام و نشانی‌ بودند که یا به خاک افتادند و فرصت زندگی از آنها ربوده شد، یا با مصدومیت‌ها و معلولیت‌های حاد جسمی سر می‎کنند یا زیر شکنجه و در زندانند یا در صف دار و بالای دار. 
برای همین هنوز موظفیم به خیابان بکشانیم انعکاس آن جنایت ادامه‌دار و هولناکی را که در آن هم با #گلوله کشتند، هم با #دوشکا کشتند، هم با #دار کشتند و هم با #باتوم .
اما غیر از این، پیام دیگری هم داریم که هم‌صدا با بسیاران دیگری در همین روز زمزمه می‌کنیم: همانطور که #جنایت_آبان_ادامه_دارد ، مبارزات آبان هم ادامه دارد و متوقف نمی‌شود تا زمانی که جنایتکارانش را سرنگون نکند.
#آبان_ادامه_دارد #حتی_اگر_شب_روز_بر_ما_گلوله_بارد #آبان_خونین
هفتۀ پیش فرمان امام جمعۀ اصفهان به ناامن کردن فضا برای زنان «بی‌حجاب» تیتر یک رسانه‌ها شد. گفته‌شد #یوسف_طبابایی_نژاد یکی از سرسلسله‌جنبان‌های اسیدپاشی‌های سریالی اصفهان  بود که سال نود و سه سخن از «چوبِ تر» و «نیروی قهریه» برای مقابله با بدحجابی کرده‌بود.
اما آنچه سانسورشد این بخش از حقیقت بود که:
این اصلاح‌طلبان بودند که مُبلغِ طباطبایی‌نژاد و ترسیم یک چهرۀ #اعتدالی از او در #لیست_امید شان شده ‌بودند. نه فقط پیش از اسیدپاشی‌های سریالی، بلکه یک‌سال بعد از آن هم!
حاشا اگر فکرکنید هیولاهای داعشی مثل یوسف طباطبایی‌نژاد با چهرۀ واقعی خود در آن زمان به مردم معرفی شدند. برعکس، سفیدکاری این داعشی‌ها، با خرج از اعتبار چند چهرۀ پای ثابت موسوم به #فعال_مدنی و #فعال_حقوق_بشر ممکن شد؛ چهره‌هایی که تمام این سالها به اندازۀ کل زندانیانِ سیاسی بی‌صدا و گمنامِ ایران، بابت تک تک روزهای اعتصاب غذایشان، برای تک تکِ جملات و نامه‌ها و احوالشان، «تیتر یکِ خبری» گرفتند و کلکسیونی از مستند و فیلم و جایزه‌های بین‌المللی هم.
حالا با گذشت ۶ سال از ماجراهای اسیدپاشی‌های سریالی اصفهان، باورنکردنی است که بار دیگر در یک شعبده‌بازی رسانه‌ای، خودِ متهمان و مُبلِغانِ اسیدپاشان قبلی، بازهم در جایگاه شاکی و فعالِ ضداسیدپاشی قرار می‌گیرند!
از تمام اینها بدتر اما دریغ از یک خبرنگار مستقل و منتقد که شعبده‌بازی این کارتل‌های رسانه‌ای را بهم بزند و همدستی دو جناح ج.ا را در ماجرای اسیدپاشی‌ها افشا کند؛ به‌جای رپرتاژ آگهی‌های گله‌وار برای این یا آن «شخصیت مدنی»، از همان «مدنی»‌ها بپرسد چرا چندماه بعد از اسیدپاشی‌ها، مردم را دعوت به رأی‌دادن به فرماندۀ اسیدپاشانِ اصفهانی کردند؟! چطور میتوان هم مدافعِ اسیدپاش بود و هم اسیدسوخته؟
البته نه «فعالیتِ مدنی» فُحش است و نه «فعالیت حقوق‌بشری». چه آنکه امروز هزاران نفر به خاطر دفاع از همین حقوق اولیه در زندانند. اما نمی‌شود کسانی هم این القاب «حرفه‌ای» را پوششی برای «فعالیت سیاسی» به نفعِ «قدرتِ حاکم» کنند و هم ژست «استقلال از قدرت» را بگیرند و هم در مقابل هر انتقادی پرچمِ «سیاسی نیستم» را برافرازند.
برای اصلاح‌طلبان پرداختن به مسائل «زنان» هرگز چیزی نبوده جز ابزار داغ‌کردنِ تنورِ انتخابات‌. سال ۹۴ و ۹۶، رنج و چهره‌های سوخته از اسید را مصادره و پوسترهای انتخاباتی‌شان کردند، برای رأی به همان اسیدپاشان. حالا هم با نزدیک شدن به انتصابات ۱۴۰۰، اینبار از چهارگوشۀ نظام متفق‌القول به این نتیجه رسیده‌اند که گرم‌کردنِ تنور انتخابات آتی با یک کلیدواژه باید کلید بخورد: #زنان
#صدای_جمهوری_اعدام_را_از_لند #صدای_جمهوری_اعدام_را_از_لندن_میشنوید  #بی_بی_سی #بی_بی_سی_فارسی #آیت_الله_بی_بی_سی #گرافیتی #دیوارنویسی #bbcpersian
هرجا سخن از سرکوب چهل سالۀ ج هرجا سخن از سرکوب چهل سالۀ ج.ا و جعل و سانسور است، نام #بی_بی_سی نیز هم‌ردیف با او می‌درخشد. 
پاتوق اصلاح‌طلبانِ از اینجا رانده و از آنجا مانده؛ موزۀ فسیل‌های اکثریتیِ سابق از قماش #فرخ_نگهدار که دستشان تا کِتف در خون جنبش چپ ایران و هم‌دستی با سرکوب‌های ج.ا است؛ خط تولید و مونتاژ چهره‌های امنیتی از قماش #علی_علیزاده؛ کمپین رأی‌جمع‌کنی دمِ انتخابات؛ و خلاصه مهمترین ستاد تبلیغات و پروپاگاندای برون‌مرزی نظام. 
بر سر حساس‌ترین مسائل سیاسی روز ایران به سختی می‌توانید ۱۰ دقیقه به آن گوش بدهید و خون‌تان به جوش نیاید. جمهوری اسلامی -همان رژیم آبروباخته‌ای که اگر بگوید «شب سیاه است» هم کسی باور نمی‌کند- هرجا که در دروغگویی و قبولاندن دروغ‌هایش به جامعه و ماله‌کشی کم بیاورد، بی‌بی‌سی عصای دستش می‌شود! برایش از زیر سنگ هم که شده بالأخره یک «کارشناس» زیرخاکی دست و پا می‌کند که حرفش را از زبان او بزند.
فرقی نمی‌کند موضوع کشتار دهۀ شصت باشد یا سرنگونی هواپیمای اوکراینی یا اعدام معترضان آبان. بی‌بی‌سی کماکان همانی است که چهل سال پیش با بازپخش شایعۀ «عکس امام در ماه»، به‌حق در فرهنگ و ادبیات عامیانه به لقب #آیت‌الله مفتخر شد. 
انگار نمایندگان مستقیم و ایدئولوگ‌هایِ طفلکیِ جمهوری اسلامی «آزادی بیان» و تریبون کم دارند که باید همه‌جا و در هر لحظۀ شبانه‌روز پای ثابت ویژه‌برنامه‌های بی‌بی‌سی باشند.
عقب‌مانده‌ترین و مرتجع‌ترین دیدگاه‌های مذهبی، ناسیونالیستی، زن‌ستیزانه، همجنس‌گراستیزانه و ضدبشریِ جمهوری اسلامی، بی‌شرمانه به اسم «بی‌طرفی» رسانه‌ای و به خرج مردم انگلیس از همین تریبون ترویج می‌شود. 
حتی در اوج روزهای خونین آبان و اینک که اعدام‌های آبان یکی پس از دیگری می‌رسند و زخم‌ها را تازه می‌کنند، بازهم انعکاس «صدای جمهوری اعدام» است که در لندن تقویت می‌شود و نه صدای تودۀ مردم.
چه در بحبوحۀ اعتراضات خیابانی که دفاع به‌حقِ مردم از خود را با تیترهای «خشونت» بازنمایی می‌کردند و چه امروز. این صدا البته الزاماً همیشه -برای حفظ ظاهر هم که شده- مستقیم بیان نمی‌شود، بلکه گاه رندانه و غیرمستقیم کارگردانی میشود، با:
◾️چهره‌سازی و تریبون دادن به شخصیت‌های نوظهور همسو با ج.ا
◾️برجسته‌سازی از اخبار بی‌اهمیت و فرعی و از آنسو بایکوت اخبار سرکوب روزانه
◾️تیترسازی‌های جهت‌دار و گرفتنِ زهرِ اخبار سرکوب
◾️بایکوت و سانسور اخبار اقلیت‌های تحت ستم  ◾️راه‌اندازی بحثهای داغ میان طیف‌های سیاسی همسوی ج.ا
◾️تریبون‌دهی به شخصیت‌هایی که نه موضوعیت دارند و نه تأثیرگذاریِ اجتماعی
و...
#گرافیتی #دیوارنویسی
جمهوری اسلامی یک رژیم موفق است، البته در سرکوب. نه صرفاً بدان خاطر که زندان و چوبۀ دار دارد. به این خاطر که توانسته این دروغ را جا بیندازد که «فقط» زندان و ‌دار دارد!
در واقعیت اما با رسانه و لابی، روزنامه‌نگار و سلبریتی و شاخ اینستاگرامی و «فعال مدنی»‌اش هم سرکوب میکند. جعل میکند، حذف می‌کند، انکار و تطهیر و سانسور میکند، شایعه میسازد و خلاصه دستانِ خون‌آلودِ خود را بعد از هر جنایت ازنو پاک میکند!
چه چیز جز این ترکیب پویای دستگاه تحریف و تحمیق بوده که در کمتر از ده سال از نسل‌کشی دهۀ ۶۰ توانست مردمی را هلهله‌کنان به دنبال جانیانی بیندازد که فقط رخت‌ چرک خود را با عبای حریر عوض کرده بودند؟ چه چیز جز این بوده که تا همین ۳ سال پیش، از سلبریتی و روزنامه‌نگار تا شاعر و «روشنفکر» را با رنگ بنفش به صف کرد تا معمار حجاب اجباری را «منجی حقوق زنان» جلوه دهند و وزرای آدمکشش را آزادیخواه؟
دی ۹۶ و آبان ۹۸ بخش مهمی از این دستگاه فریب را ازکارانداخت، اما خاموشش نکرد. فقط نگاه کنید چطور رئیسیِ قصابِ دهۀ ۶۰ و کلیددارِ امپراتوری قدس رضوی را با رنگ «عدالتخواهی» در جنبش کارگری میفروشند و آن یکی‌هاشان، از نخست‌وزیر اعدامهای «دورۀ طلایی امام» #خون_شویی میکنند.
اما در اشتباهید اگر فکر کنید این زالوصفتان حتی به ارتزاق از خونِ آبان هم نه بگویند.
 #نوید_افکاری در نبردی نابرابر کشته‌شد: یک طرف شکنجه و اعترافگیری اجباری و طناب دار و طرفِ دیگرش فشارِ عده‌ای اصلاح‌طلب که به اسم «فعال حقوق بشر» خانواده‌‌اش را دوره کرده و هفته‌ها به سکوت و علنی نکردن پرونده تشویق میکردند. در گوش آنان میخواندند که دستِ یاری درازکردن به مردم عبث است، نجاتی اگر هست، از راه نامه‌نگاری با جانیانِ جناحِ ما میگذرد. چه رذالتی که هم زندان میکنند و هم خود را مُنجی زندانی می‌نمایند! اما کل تاریخ ج.ا مگر جز این طنز تلخ بوده؟ 
حالاهم که چند روزی است خبر خودکشی پدر #امیرحسین_مرادی آمده، شب و روز فعال شده‌اند تا برای جنایتی که سرتاپای یک «نظام» در آن سهیم بوده، یک «مقصر فردی» آن هم در خارج از کشور معرفی کنند!
خط به خطِ این پروژۀ کثیف امنیتی یک هدف دارد:این پیام به خانواده‌های‌ زندانیان سیاسی داده شود تا در مقابل شکنجه و زندان، مقاومت نکنند، سروصدا نکنند، دنبال #همبستگی_مردمی نگردند. اعتماد به #قدرت_از_پایین است که باید درهم شکسته شود...
بیشتر... در اینستاگرام همراه‌مان باشید

کانال ما در یوتیوب

مطالب اخیر

  • کالبدشکافی پدیدۀ رضا رخشان

  • اعتصاب رانندگان اسنپ فود

    اعتصاب اسنپ‌فود و ناگفته‌هایی از استارتاپ‌های کشور (ویدیو + متن)

  • گرافیتی به مناسبت روز جهانی منع خشونت علیه زنان

جستجوی مطالب

شبکه های اجتماعی

  • فیس بوک
  • توییتر
  • اینستاگرام
  • وبلاگ

  • تماس

  • ویدیو

  • برنامه کرونا

  • پادکست