کارزار «خیابان: تریبون زندانی سیاسی»، کارزاری حمایتی است که «کمیته عمل سازمانده کارگری» در داخل کشور برای عقب‌راندن تاکتیک‌های منفعلانه (همچون عریضه‌نویسی و طومارنویسی و اعتصاب غذای بیرون از زندان و تبِ شعارنویسیِ کف دست و سِلفی‌اندازی‌های کنج خانه و رواج مبارزات خنثی و زرد در سطح مجازی) به نفع روش‌های آژیتاتوری فعالانه‌تر در دفاع از زندانیان سیاسی در سطحِ خیابان‌ها به کار می‌برد. این کارزار با تحقق هدف پیش، در عین حال قادر خواهد بود رهبری مماشات‌جو و سازشکار در مبارزۀ ضد استبدادی را به نفع هدایت مبارزۀ کارگری علیه سرمایه‌داری افشا و به عقب براند.
عموماً در کارزارهای حقوق بشری دفاع از زندانیان سیاسی، نیروهای راست (اعم از داخلی و امپریالیستی) و اصلاح‌طلب حکومتی به دلیل منابع وافر مالی و رسانه‌ای تریبون‌ها را انحصاراً در دست دارند. استیلای همین نیروهاست که مانعِ آن می‌شود که کارزارهای معمولِ دفاع از زندانیان سیاسی، کارزارهایی از پایین، فراگیر و رادیکال و انعکاس‌دهندۀ صدای کسانی باشند که تریبونی ندارند. از همین روست که حتی وظیفۀ پیشبرد دفاع تمام‌عیار از حقوق دموکراتیک زندانیان سیاسی نیز بر دوش نیروهای مترقی و رادیکال چپ است و آن‌ها باید پیشگامِ دفاع از تمامی زندانیان سیاسی و به طور اخص دفاع از نیروهای تحت ستمی باشند که تریبونی در دست ندارند.
بنیانگذاران این کارزار دست هر نیروی منفرد یا متشکلی را که مایل به همکاری در این کارزارِ عملی باشد، صمیمانه و رفیقانه می‌فشارند و چنانچه افرادی مایل به مشارکت در چنین فعالیت‌های عملی در داخل کشور بودند، ما از هیچ راهی برای انتقال تجربه به آنان کوتاهی نخواهیم کرد و راه ارتباطی با ما همیشه به روی تمامی متحدین و علاقمندان باز خواهد بود.
