عمدتاً با تبدیل روز اول ماه مه (روز جهانی کارگر) به یک روز مناسبتی، محتوای مبارزاتی این روز و اهمیتش به حاشیه می‌رود. حال آنکه هر بخش از جنبش کارگری، با هر توانی باید بتواند این روز را نه فقط به کابوس سرمایه‌داری جمهوری اسلامی تبدیل کند، بلکه از آن برای همبستگی بخش‌های مختلف جنبش کارگری، جمع‌بندی شکست‌ها و ضعف‌ها و موفقیت‌های یک سال مبارزه و ارتقای آگاهی سیاسی-طبقاتی و سطح مبارزۀ کنونی طبقۀ کارگر بهره ببرد. چنین هدفی هم از هیچ راهی بهتر از طرح و ترویج مطالبات اساسی رادیکال (ولو اندک ولی کلیدی) نمی‌تواند صورت بگیرد. مطالباتی که بخشاً از خودِ مبارزۀ زندۀ کارگری در یک بخش گرفته شده‌اند، اما هنوز آن چنان که باید به سایر بخش‌ها نرسیده و همه‌گیر نشده‌اند. بنابراین باید مدام برجسته و یادآوری بشوند.
بر همین مبنا رفقای کمیتۀ عمل سازماندۀ کارگری با توزیع اعلامیه‌هایی مشتمل بر مهم‌ترین مطالبات کارگری (که متن آن قبلاً در همین‌جا منتشر شد)، سعی کردند ادای سهمی به وظاایف بی‌شمار، اما انجام‌نشدۀ نیروهای پیشرو در این روز بکنند.
از این رو اعلامیه‌های این روز درون پاکت‌هایی با شعار «درود بر کارگر، مرگ بر ستمگر» قرار داده و توزیع شد. انتخاب این شعار اتفاقی نبود. این شعاری بود که بعد از مناقشات و انتقادهای اصولی بر سر طرح وارونه‌اش (مرگ بر کارگر، درود بر ستمگر) سال پیش بالاخره به شکل درستش در یکی از لحظات خاص جنبش از خوزستان فریاد شد و ثانیاً جنبۀ اتحاد طبقاتی و نقش پیشرُوی کارگران را در مبارزه با دستگاه ستم سرمایه‌داری در خود دارد…
کمیته عمل سازمانده کارگری – ۹ اردیبهشت ۱۳۹۷
