ضرورت همبستگی فوری با هفت‌تپه: ما همه کارگران هفت‌تپه هستیم!

زمان مطالعه: ۳ دقیقه

◾️اعتصاب پرهیبت کارگران نیشکر هفت تپه از دو هفتۀ پیش تا امروز که چهاردهمین روزش را از سر گذراند مسیر بلندی پیموده؛ اعتصابی که نه فقط همۀ کارگران شرکت را فارغ از قومیت‌شان به میدان کشاند، نه فقط نسل جوانی را بی‌هیچ تجربه‌ و خاطره‌ای از مبارزات سندیکایی نسلِ گذشته به صفوف اول مبارزه آورد، نه فقط مبتکر و پیشگام شعار اتحاد با فولاد اهواز بود، نه فقط علیرغم فضای سنتی منطقه، زنان را به مشارکت در اعتصاب دعوت کرد، نه فقط از همسران و بچه مدرسه‌ای تا دانشجو و معلم را با خود همراه کرد، نه فقط کسبۀ خُرد و مردم شهر را به حلقۀ اعتراضاتش کشاند، نه فقط همبستگی کارخانه‌های مجاوری همچون پاک چوب را برانگیخت، نه فقط پذیرای اتحاد کارگران اخراجی کارخانه‌های دیگر مثل کاغذ پارس شد، بلکه اینک با گذشت نزدیک به یک سال مبارزۀ پیاپی و پرتلاطم با فریاد شعار «نان، کار، آزادی – ادارۀ شورایی» فصل جدیدی را برای کل جنبش کارگری ایران گشود.

◾️آوازۀ هفت تپه مدت‌هاست که فراتر از خوزستان رفته و در این مدت کوتاه، توانسته سال‌ها رکود و انزوای جنبش کارگری ایران را بشکند و برای اولین‌بار نه تنها به شعار «کارگر – معلم – دانشجو : اتحاد اتحاد» تحقق ببخشد، که سنت اتحاد و پیوند میان بخش‌های مختلف جنبش کارگری را احیا کند و به مرجع و الگویی عملی برای سایر بخش‌ها بدل شود. به این اعتبار مسألۀ هفت‌تپه‌ دیگر صرفاً ۴ ماه حقوق معوقه یا خصوصی‌سازی نیست.

◾️اعتصاب هفت تپه اکنون مسألۀ کل جنبش کارگری است و مطلقاً اغراق نیست اگر بگوییم هفت تپه به قلب تپندۀ جنبش کارگری ایران بدل شده‌است. کارگران هفت تپه در مسیر مبارزۀ خود رهبرانشان را پیدا کردند و ساختند و از سر اتفاق نیست که حکومت امروز اسماعیل بخشی و مسلم آرمند و به فاصلۀ اندکی بعدتر تعدادی دیگر از نمایندگان کارگری هفت‌تپه (از جمله محمد خنیفر، امید آزادی، عظیم سرخه، مهدی داوودی، جلیل احمدی، سعید منصوری و …) را بازداشت کرد تا به خیال خود هم سرِ اعتصاب را بزند و هم جنبش کارگری را از این رهبران عملی‌اش محروم کند. حکومت عادت دارد رهبران واقعی را به سیاهچاله‌ها ‌افکند و در عوض انواع رهبران جعلی را برای منحرف کردن جنبش از جیب در‌آورد، اما کارگران اسماعیل بخشی‌ها را به سادگی به دست نیاورده‌اند که به سادگی هم از دست بدهند.

◾️به یاد داریم که نه اعتراضات دی ماه ۹۶ که بدواً با شعار «نه به گرانی» کلید خورد و نه اعتراضات مردادماه که از دل منطقۀ کارگری شاپور اصفهان آغاز شد، نتوانستند در آن مقطع به اعتصابات کارگری پیوند بخورند و تحت یک رهبری واحد دربیایند.اما اعتصابات دو هفته‌ای هفت ‌تپه نشان داد که چطور پیشروانی درون طبقۀ کارگر هستند که بالقوه می‌توانند نقش رهبری‌کننده را برای نه فقط کل جنبش کارگری بلکه کل اعتراضات مردمی ایفا کنند.

◾️همین ویژگی و اهمیت است که همۀ ما را- از معلم و دانشجو تا کارگر صنعتی و راننده و خبرنگار و فعال کارگری و چپ- موظف می‌کند تا با تمام قوا حمایت عملی از هفت تپه را به محیط‌های درس و کار و خیابان بکشانیم. با تقویت کمپین «من هم هفت‌تپه‌ای هستم» که به ابتکار خودِ کارگران هفت‌تپه راه‌اندازی شده و با رساندن نام اسماعیل بخشی و مسلم آرمند و دیگر نمایندگان به جنبش کارگری بین‌المللی، دست‌اندازی اخیر را به کابوس حکومت تبدیل کنیم و نشان دهیم که با دستگیری چند نمایندۀ کارگری نه فقط مانع پیشروی این جنبش نخواهند شد که آن را گسترده‌تر و تهاجمی‌تر خواهند کرد.

کمیته عمل سازمانده کارگری – ۲۷ آبان ۹۷

همبستگی با هفت تپه

لينک کوتاه مطلب:

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *