گزارش شبکه ایران اینترنشنال از کمپینِ خیابان: تریبون زندانی سیاسی
«هشت مارس» یا «روز زنِ» سال پیش بود که یکی از خبرنگاران ایران اینترنشنال پیشقدمِ تهیۀ گزارشی از فعالیتهای کمپین خیابان شد و این پیشنهاد ایشان همراه بود با درخواست یک اثر اختصاصی برای پوشش در گزارش.
وقتی از ایران اینترنشنال میگوییم، با یک رسانۀ جریان اصلی روبهروییم و وقتی از رسانههای جریان اصلی میگوییم، یعنی آنهایی که پشتوانهشان بودجههای دولتی است (در این مورد بنا به شواهد غیرمستقیم و گمانهزنیها، بودجۀ دولت عربستان سعودی).
طبق سیاست همیشگی خود که شرکت در رسانههای جریان اصلی را منوط به عدم سانسور سخنانمان میکنیم، یک اثر اختصاصی را ارسال و انعکاسش را پیششرط مصاحبه قرار دادیم: گرافیتی اتحاد زنستیزانۀ بنسلمان و خامنهای و اردوغان که هر سه ید طولایی در سرکوب اولیهترین حقوق دموکراتیک دارند.
حال که این گزارش منتشر شد، این اثر کوچک را تقدیم میکنیم به فعالان زن عربستان سعودی که درست مثل همگنانشان در ایران به زندان افتادهاند، شکنجه شدهاند، شلاق خوردهاند، شوک الکتریکی داده شدهاند، طعم تعرض جنسی بازجویانشان را چشیدهاند و با اینحال کمتر صدایی در رسانههای جریان اصلی داشتهاند و در سایۀ رپرتاژهای تبلیغاتی اصلاحات نمایشی بنسلمان، صدایشان گم و خفه شده است. درست همانطور که دستگاه تبلیغاتی و لابیسازی جمهوری اسلامی در خارج از کشور با برجستهکردن مولاوردیها و ابتکارها و «پروفسورهای حقوقبشری» و نایاکشان توانستهاند صدای زندانیان سیاسی، اقلیتهای ملی و جنسی ومذهبی و فعالان زنان را بیش از پیش خفه و سرکوب علیه آنها را در خارج از مرزهای کشور سفیدکاری کنند.
گرافیتی علیه سه محور ارتجاعی: رژیمهای ایران، عربستان سعودی و ترکیه